maafkan saya.. saya terlalu lemah dan saya ta na semua tu awak nampak.. aku tahu aku kejam perlakukan kamu begitu.. aku takot aku menghalang awak untuk pergi.. disebabkan itu aku pegi begitu saja tanpa menoleh.. aku takut aku akan menanges.. awak boleh cakap yang aku ta sayang awak, awak boleh benci saya, awak boleh mara.. saya ta kisah sebab memang salah saya buat awak begitu.. esok sampailah berakhirnya cuti saya takan jumpa awak.. dan stiap kali awak na jumpa saya, saya akan cari seribu alasan untuk tidak jumpa awak.. berat hati ini ingin awak pergi tadi tapi saya ta boleh.. apa yang boleh saya buat ialah biar saya yang pergi bukan melihat awak pergi tinggalkan saya.. sebab itu saya tana awak datang jumpa saya..
awak.. saya sayang awak.. awaklah kekuatan dan kelemahan saya.. saya akan jadi kuat bila awak ada di sisi saya dan saya akan lemah bila awak tiada di sisi saya..
saya terlalu inginkan awak di sisi saya dan di sebabkan itulah saya rasa marah.. marah dengan diri sendiri.. sumpah saya kata , saya ta boleh hidup tanpa awak.. saya perlukan awak untuk jadi kekuatan saya.. saya terlalu lemah.. sangat lemah.. saya ta boleh buat apa2 untuk awak ada di sisi saya sebab ada yang lebih penting dari saya.. maafkan saya.. saya bukan tana jumpa awak tapi saya takot saya akan lemah di hadapan awak.. tapi bagi saya awak yang terpenting dan tiada apa yang lebih penting daripada awak.. saaaaaaaaaaaaayaaaaaa na awak temaaaaaaan saya.. saayaaaaa sangat inginkan awaaaaaaak berada di samping sayaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
