sejak masing-masing dah duduk berjauhan,
hari-hari saya rindu awak yang teramat sangat-sangat.
saya rasa macam tak sanggup nak macam ni lagi.
rasa macam nak sentiasa dengan awak saja.
tapi nak buat macam mana kan.
tuntutan masing-masing.
sedar tak sedar,
hubungan kita dah setahun lebih.
saya gembira sangat-sangat awak.
gembira yang tak terhingga.
tapi kegembiraan saya tu,
saya rasa hanyalah seketika.
sekarang ni hubungan kita
asyik ada sahaja yang tak kena.
hari-hari boleh dikatakan kita gaduh.
paling saya takut,
masa kita gaduh dekat sebulan lebih dulu.
hubungan kita macam goyah sangat-sangat.
kalau awak ada ingat,
masa awak minta putus dulu.
awak cakap awak dah tak nak sakitkan hati saya lagi.
tapi hati saya memang sakit sangat-sangat awak.
sebabnya awak mintak putus.
saya ingat lagi masa tu.
masa tu hari Selasa, pukul 12 tengah hari.
saya nangis depan kawan-kawan sekelas saya.
balgis dengan anis la yang banyak pujuk saya.
kawan- kawan lain pun ada juga.
saya telefon syeera.
nangis-nangis saya cakap dengan dia.
dia suruh pujuk awak balik.
saya nak pujuk awak balik.
tapi masa tu saya masih lagi terkejut dengan apa yang berlaku.
tapi, akhir sekali, awak tarik balik kata-kata awak tadi.
saya gembira sangat-sangat awak.
tapi saya masih kaku lagi.
lepas apa yang dah jadi tu,
hubungan kita okay balik.
gembira macam biasa.
tapi tak lama kan,
pastu kita ada gaduh lagi.
saya lupa sebab apa kita gaduh.
tapi teruk sangat-sangat kan.
mimpi ngeri datang balik.
saya betul-betul takut
kalau awak nak cakap perkataan itu.
saya tak nak!
saya dah janji pada diri saya
yang saya tak nak jadi diri saya yang dulu.
tapi akhirnya,
apa yang saya tak nak tu la jadi balik.
awak mintak pada malam tu.
saya nangis teruk sangat-sangat.
saya pujuk awak, saya merayu
yang saya tak nak hubungan ni berakhir.
walaumacammana yang jadi pun,
saya tak nak kehilangan awak.
esoknya mata saya macam sembab.
tapi saya buat tak tau jep.
kadang-kadang fikiran buruk saya datang.
fikiran saya selalu fikir yang
awak mesti dah bosan dengan saya.
awak mungkin dah ada suka yang lain.
awak dah tak tahan lagi dengan saya.
dan macam-macam lagi yang buruk.
tapi saya sedar,
awak tak macam tu.
saya selalu berdoa, awak tak macam tu.
saya berharap sangat-sangat.
jujur saya katakan saya tak pernah sayang orang
macam saya sayang awak sangat-sangat.
tak apa lah kalau orang kata saya ini perempuan bodoh
yang sayang, setia pada lelaki yang belum tentu
jadi peneman hidup saya selama-lamanya.
saya tak kisah.
biarlah Allah tahu yang
saya ikhlas dan jujur dengan hati saya.
Allah itu Maha Penyayang dan Maha Adil.
saya redha apa-apa pun ketentuannya.
dan kali ini saya rasa kecewa pula.
sebabnya saya tak dapat jumpa awak.
awak tahu tak yang saya amat-amat rindukan awak.
saya nak sangat-sangat jumpa awak.
tapi saya kena paham situasi awak.
saya mesti sabar.
saya harap sangat-sangat
hari yang membolehkan saya jumpa awak akan tiba juga.
saya harap awak tak salah faham
dengan apa yang saya tulis ni
bila awak baca.
saya akan tunggu juga walaumacammanapun.
saya akan sabar.
